Dwie zupełnie inne historie, z fabułą toczącą się w całkowicie odmiennych miejscach i czasach. To co je łączy to nazwisko autora, wciągające wydarzenia i fakt, że czyta się je ekspresowo.

,,Behawiorysta” to historia z fabułą osadzoną w czasach nam współczesnych, w Opolu. Zamachowiec zajmuje tam przedszkole, bierze za zakładników dzieci i pracowników. Wszystko to transmituje na żywo w Internecie i zachęca ludzi do głosowania kogo ma zabić. Służby proszą o pomoc Gerarda Edlinga, który jest już wprawdzie byłym prokuratorem, ale jednak specjalistą od ludzkich zachowań. Czy uda mu się rozwiązać tę sprawę?

W książce Behawiorysta autor w dużej mierze skupił się na zagadkach dotyczących ludzkiej psychiki i moralności, postawił swoich bohaterów w sytuacjach pozornie bez wyjścia co sprawiło, że lektura wywołuje ogromne pokłady emocji. Odczytywanie ludzkich intencji tylko z mowy ciała zawsze wzbudza ciekawość, przecież komunikacja niewerbalna odgrywa nawet ważniejszą rolę niż słowa.

Główny bohater – Gerard ma ogromną wiedzę na temat behawioryzmu, doskonale się kontroluje, a ponadto jest niezwykle ekscentryczną postacią. Autor stawia go w ekstremalnych sytuacjach i zmusza go do wybierania pomiędzy życiem i śmiercią. Remigiusz Mróz zadaje nam też mnóstwo pytań i skłania do budzących przerażenie refleksji. Czy gdybyśmy mogli decydować o zabiciu naszego wroga nie skorzystalibyśmy z okazji? Może nasza pierwsza odpowiedź jest przecząca jednak autor doskonale wnika w naszą psychikę i sprawia, że nic nie wydaje się już takie proste.

To emocjonalna jazda bez trzymanki, która każdemu zapadnie na długo w pamięć.

,,Świt, który nie nadejdzie” to zupełnie inne klimaty. Akcja toczy się w przedwojennej Warszawie do której przyjeżdża Ernest Wilmański. Ucieka przed przeszłością, chce rozpocząć nowe życie jednak awanturniczy charakter daje o sobie znać i znów wplątuje się w nielegalne interesy. W tym samym czasie Eliza wstępuje w szeregi policji jako jedna z pierwszych kobiet w naszym kraju.

Ciemne, śmierdzące uliczki, zatęchłe spelunki, mafijne porachunki, dziwna relacja pomiędzy bandytą, a policjantką. Dobrze odmalowane tło historyczne, napięcia na scenie politycznej. Te kilka słów już powinno przekonać wiele osób do lektury. Dla mnie ogromnym plusem okazał się jeszcze fascynujący główny bohater. Były pięściarz, stawiający twarde warunki swoim przeciwnikom, bezwzględny i zuchwały. Człowiek bez przeszłości. Tacy mężczyźni od zawsze fascynują, a umieszczenie go w centrum historii tylko podniosło jej wartość.

Podsumowując, to dwie mocne nowości od Remigiusza Mroza, zupełnie inne, fascynujące i trzymające w napięciu. Każdy znajdzie w nich coś dla siebie.