,,Kobiety bez wstydu” to tytuł filmu, który niedawno wszedł do polskich kin. Autorem książki, a zarazem reżyserem tej komedii, jest Witold Orzechowski. Ma on na swoim koncie między innymi scenariusz Kariery Nikodema Dyzmy.

Piotr od najmłodszych lat miał w sobie to coś. Jakiś zwierzęcy magnetyzm, przyciąganie, które w jego towarzystwie odczuwała każda kobieta. Zbieg okoliczności sprawił, że bohater odbył kurs dla psychoanalityków, otworzył własny gabinet w Krakowie i odniósł dość spory sukces, nie tylko w sferze zawodowej, ale też erotycznej. Chyba jednak nie zdawał sobie sprawy, że zakochane i jednocześnie zazdrosne o siebie kobiety, to same kłopoty.

Są książki, które mają pełnić specjalną funkcję. Być doskonałymi czytadłami na plażę czy w długą podróż. Słońce przypieka, woda szumi, a nam po prostu nie chce się czytać czegoś ambitnego, a jednak chcemy miło spędzić czas, czasami głośno się roześmiać i nie musieć się skupiać. Właśnie taka jest ta historia. Działania Piotra jako psychoanalityka, dość niekonwencjonalne sposoby leczenia sprawią, że wszystko zaowocuje wieloma nieporozumieniami i śmiesznymi wpadkami. W książce przewija się mnóstwo różnorodnych kobiet z charakterem. Gdy poznałam obsadę filmu, to siłą rzeczy wyobrażałam sobie podczas lektury autorki w swoich rolach. Myślę, że zostały dopasowane tam idealnie.

To czytadło o seksie, nieporozumieniach w związkach. Nie byłabym sobą, gdybym nie doszukiwała się w niej głębszego sensu. Skąd takie powodzenie Piotra u kobiet? On je po prostu wysłuchiwał, pozwalał się wygadać, wyrzucić z siebie wszelkie bolączki i niezadowolenie, zwłaszcza w sferze seksualnej, czego w swoich związkach nie miały.

Chociaż w krzywym zwierciadle ta historia pokazuje, że za mało ze sobą rozmawiamy.

Podsumowując, to historia do poczytania w pociągu lub na plaży, lekka i prościutka w odbiorze.