Miłość w cieniu słońca

To jest inne od tego, co znamy. Większość książek o miłości ma zbudowaną fabułę z jasnym początkiem i końcem. Zresztą autorkę też kojarzyłam z typowych książek o miłości, w których on i ona się spotykają, zakochują i żyją długo i szczęśliwie. Tutaj jest inaczej… Bo: - nie ma jasno wytyczonego początku i końca, historię poznajemy tak jakby ktoś nam opowiadał o kimś bliskim, jakby ktoś wspominał kogoś kogo kochał i stracił; - jest chaotycznie, a równocześnie uporządkowanie – powoli odkrywamy kolejne puzzle całej układanki, niektóre wydaje się, że nie pasują dopóki nie dopasujemy ich do odpowiednich miejsc; - to przede wszystkim przelane na papier uczucia: straty, miłości, pragnienia, złości. Ta nietypowa forma to największy plus tej książki, dzięki której mogę przyznać, iż podobało mi się. Jednak szkoda, że nie mogłam poznać lepiej bohaterów, o których prawdę mówiąc po przeczytaniu książki, wciąż niewiele wiem. Książkę polecam. Jedno popołudnie lub jeden wieczór warto poświęcić na ten niezwykły spektakl uczuć… 😊