Moc przyciągania szczęścia

TAKIEJ książki jak „Mekong przed końcem świata” Grzegorza Kapli, nie da się przeczytać jednym tchem, błyskawicznie. To znaczy, może się da, tylko po co ? Nią trzeba się cieszyć, delektując, smakując, wyobrażając sobie opisy zabójczo pięknych zachodów słońca w zatoce Ha Long, wspinać się z autorem na wierzchołki gór, pływać w oceanie, czy też zwiedzać muzeum współczesne w Sajgonie. Autor zaskakuje czytelnika niezwykle trafnymi spostrzeżeniami aktualnymi w każdej strefie czasowej: „Dziś palimy wokół siebie tyle świateł, że nie widać gwiazd, które miały nas chronić przed nieznanym”, „Człowiek nie jest w stanie widzieć Boga, ale może doświadczyć jego obecności”. W książce znajdziemy wiele zdań, perełek: „Noc dopada miasto, jak sokół jaskółkę”, „Tłusta larwa skwaru pełznie ulicami bezlitośnie”, „Tum napiera jak mrok gesty i lepki”, „Miał dzieci, kota, psa i szczęście, proste jak ciężar sieci uginającej się od ryb”. Pięknie, prawda ? Grzegorz Kapla potrafi nas zaskoczyć stwierdzeniem, „poranki powinny się rozwijać jak dywan z grubej zielonej beli dźwięk, po dźwięku. Niespieszne i niepochopne”. Po prostu bajka. Autor przeżywa chwile wśród dzikiej nieujarzmionej przyrody, znajduje miejsca gdzie panuje nieskażona, boska cisza, wpływa kajakiem do wnętrza gór, oglądać wschód słońca nad Mekongiem i zasypianie chińskiej świątyni. Nieprawdopodobnie piękne. Ale wszystko ma swoją cenę. Zmęczenie, pot, brud, niewyobrażalny upał. Kiedy idzie przez ulice Sajgonu, głowa mu puchnie od hałasu, upału, smogu i od smutku. Co mnie zaskoczyło ? A to, że w Laosie, Kambodży czy Wietnamie zjedzą wszystko: wróbla, słowika, jaskółkę, jeża, nie mówiąc o psach i kotach, które się hoduje po to, aby je później…… zjeść

To kolejna książka Josepha Murphy’ego jaką przeczytałam. Po lekturze pierwszej z nich wiem, że rady autora spełniają się, ale wymagają mnóstwa pracy nad sobą samym. To pozycja dla czytelników wierzących w moc afirmacji i w to, że w życiu ważne jest nie tylko „szkiełko i oko”. Ktoś, kto spodziewa się magicznej formuły, dzięki której w ciągu doby stanie się szczęśliwy, będzie rozczarowany. Tą pozycję docenią osoby otwarte na wiedzę o własnej niedoskonałości. Bo szczęście w nas wymaga pracy, codziennej, trudnej, bo wymierzonej przeciwko własnej strefie komfortu. Nie jest proste nagle myśleć o świecie z życzliwością, kiedy stoimy po kolana w bagnie, nie jest łatwo wybaczyć komuś, kto nas zranił i to świadomie. Nie jest łatwe, ale też nie jest niemożliwe. Wiem, bo sama ciągle staram się wdrażać rady Murphy’ego w życie. I powoli działa. Ujęłam gwiazdkę za dużą ilość religii w książce. Skoro bowiem autor zapowiada, że chodzi mu o każdą siłę boską niezależnie od religii, powinien być konsekwentny i odwoływać się do różnych tekstów religijnych nie tylko Biblii.