Mów mi Win

Harlana Cobena nie trzeba chyba nikomu przedstawiać, gdyż jest jednym z najpoczytniejszych autorów kryminałów na świecie. Nie jestem znawczynią jego twórczości – przeczytałam zaledwie kilka powieści, jednak każda z nich na długo zapadła mi w pamięci. Ci, co zapoznali się z cyklem o Myronie Bolitarze doskonale znają Wina, zaś ci, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z twórczością Cobena na pewno się nie zawiodą. Autor po raz kolejny stworzył historię pełną zwrotów akcji i gdy czytelnik jest pewny rozwiązania, następuje zwrot o 180 stopni, który wywraca do góry nogami wszelkie teorie i domysły. Wartka akcja, ciekawe rozwiązania powodują, że nie sposób oderwać się od książki. Sama przeczytałam ją w zaledwie kilkanaście godzin! Ogromną zaletą jest również kreacja głównego bohatera – Wina, który jako bogaty ekscentryk, któremu nie są obce brutalne działania, dodaje smaczku powieści. Co prawda w pewnym momencie zaczęło mnie denerwować to nieustanne podkreślanie jak zamożny jest główny bohater, jednakże patrząc na całokształt powieści, niniejsze zastrzeżenie stanowi zaledwie delikatną rysę. Powieść polecam przede wszystkim fanom twórczości Harlana Cobena, jednak jestem przekonana, że każdy fan kryminałów i wartkich historii z wyrazistymi bohaterami znajdzie w „Mów mi Win” coś dla siebie.

Harlan Coben jak zwykle … nie zawodzi. Już od pierwszych stron "się dzieje". Tym razem Windsor Horn Lockwood III samodzielnie próbuje rozwikłać zagadkę "szóstki z Jane Street". Co wspólnego cała sprawa ma z jego rodziną? Czy zaginiony rodzinny obraz naprawdę został skradziony przez członka tej grupy? Na te pytania znajdziecie odpowiedź sięgając po najnowszy thriller "Mów mi Win". Książkę czyta się jednym tchem, sposób dochodzenia do prawdy godny Myrona Bolitara i Sherlocka Holmesa. A sam Win? Cóż…kto bogatemu zabroni? Jeśli zastanawiacie się czy przeczytać tę książkę, to pamiętajcie, że jajko się już rozbiło. Teraz od Was zależy czy zrobicie z niego omlet, czy zostawicie syf 😉

Jakoś, chyba, nie po drodze mi z twórczością Harlana Cobena. Zawsze z wielką ciekawością sięgam po książki jego autorstwa a potem jestem rozczarowana. Podobnie jest i z " Mów mi Win ". Nowa seria i nowy – stary, główny bohater. Do tej pory występował w tle Myrona Bolitara jako jego przyjaciel, teraz zagrał " pierwsze skrzypce ", a mowa oczywiście o Windsorze Hornie Lockwood III. Pochodzący z zamożnej rodziny, ekscentryczny człowiek, nieliczący się z ogólnie przyjętymi normami życia, trochę może bezczelny ale dążący do poznania tajemnicy za wszelką cenę. Potrafi rozmawiać z ludźmi celem osiągnięcia wyznaczonego celu. O czym właściwie jest ta książka? O zadawnionych tajemnicach skrywanych przez dziesiątki lat przez rodzinę Lockwoodów. Niektóre sekrety są banalne, inne mają wpływ na kolejne pokolenia. I tak jest w tej powieści. Zadawnione zdarzenia nagle wychodzą na światło dzienne, a dzieje się tak za sprawą śmierci tajemniczego mężczyzny w domu którego znalazł się , skradziony przed laty obraz i teczka będąca własnością Wina. Fabuła powieści jest dość ciekawa, niestety niepotrzebnie nadmiernie rozbudowana. Bogata w długie i mało interesujące opisy i drętwe dialogi. Książkę ratuje fakt, że do samego końca nie odkryłam prawdy. Coben tak zakręcił tę historię że spodziewałam się innego rozwiązania co sprawiło że zakończenie było najmocniejszą częścią powieści. W trakcie czytania gdy pewne niewygodne fakty wychodzą na jaw, autor zmusza czytelnika do postawienia się w rolę bohatera aby ocenić moralne zachowanie i zastanowić się jakby on postąpił znajdując się w podobnej sytuacji. Książka napisana jest w narracji pierwszoosobowej. Tytuowy bohater opowiada czytelnikowi o swoich planach. Poznajemy jego przekonania, wchodzimy w jego głowę aby dowiedzieć się co myśli. Mimo wszystko lektura wydaje mi się bardzo przeciętna na granicy nudy. Czy sięgnę po kolejny tom? Pewnie tak, bo znów będę liczyć że tym razem autor mnie pozytywnie zaskoczy i wreszcie będę mogła napisać: " Jakie to było dobre ".