Powolne spalanie

Dreszcz emocji, tajemniczość, zwroty akcji, niepewność, właśnie to charakteryzuje thrillery. Czy Powolne spalanie posiada wszystkie te cechy? Czym w ogóle jest powolne spalanie? Jak zinterpretować tytuł? Czy odnosi się do wypalania duszy człowieka przez zbrodnię, którą popełnił i która dusi, wypala od środka? Autorka Paula Hawkins znana z bardzo głośnego thrilleru "Dziewczyna z pociągu", który doczekał się ekranizacji, czy i tym razem nie zawiedzie czytelnika? Historia trzech kobiet, które łączyła ze sobą ofiara. Miriam, wścibska sąsiadka ofiary, jego ciotka Carla, która opłakuje niedawną śmierć matki ofiary i Laura, dziewczyna z trudną przeszłością i problemami, która w zakrwawionym ubraniu opuszcza barkę ofiary. Czy któraś z kobiet mogła popełnić zbrodnię? Kto jako ostatni spojrzał w oczy ofiary? To pytanie dręczy od pierwszych stron książki. Czytając kolejną książkę jakiegoś autora, staram się nie porównywać do jego poprzednich dzieł. Podchodzę do każdej książki, jak do nowej historii, staram się niczego nie oczekiwać, mając świadomość jak wpłynęły na mnie pozostałe książki autora. Każdą książkę staram się czytać jakby to była pierwsza książka, którą trzymam w ręce, łatwiej wtedy zmierzyć się z uczuciami jakie towarzyszą podczas jej czytania. Gdy mamy świadomość tego iż poprzednie dzieła autora urzekały czytelników, nastawimy się, iż kolejna książka również takowa będzie. Nie zawsze się to jednak sprawdza, co według mnie miało miejsce w "Powolnym spalaniu" . Czytało się ją całkiem przyjemnie, jednak oczekiwałam, iż będzie bardziej trzymała w napięciu. Zakończenie było zaskakujące, pozostał jednak pewien niedosyt. Były momenty, które strasznie się ciągły, inne znów potoczyły się zbyt szybko, i nie zostały szczegółowo przedstawione, jakby autorka nie miała pomysłu czym wypełnić kolejne strony książki. Podkreślam jednak, że jest to jedynie moja subiektywna opinia. Nie żałuję, że przeczytałam "Powolne Spalanie" , ponieważ każda historia, daje mi okazję do rozmyślania.. A "książki są lekarstwem dla umysłu" Demokryt

Ciekawa książka ,która wciąga .

W prozie Pauli Hawkins zakochałam się po przeczytaniu "Dziewczyny z pociągu". Moja fascynacja po "Zapisanym w wodzie" sprawiła, że z utęsknieniem czekałam na kolejny tytuł autorki. Ku mojej uciesze na rynek wyszło "Powolne spalanie", według mnie najlepsza jak dotąd powieść Hawkins. Na początku opowieści dowiadujemy się, że na barce został dość brutalnie zamordowany młody mężczyzna. Główna oś opowieści toczy się wokół trzech kobiet, z których każda mogła stać za tym czynem. A może to zupełnie ktoś inny? Wszystko wskazuje na Laurę, 25-latkę z trudną przeszłością i problemami emocjonalnymi, która jako ostatnia widziana była w miejscu przestępstwa; poznajemy również Miriam, sąsiadkę z barki, która nie przepadała za wujkiem ofiary oraz Carlę – ciotkę nieboszczyka, niegdyś bardzo mu bliską. Nic nie jest oczywiste i autorka zdaje się celowo kierować nas w maliny, aby jak najdłużej ukrywać tożsamość zbrodniarza i motywy jego działania. Książkę czyta się błyskawicznie i ma się ochotę na więcej, mam nadzieję, że niebawem pani Hawkins zabierze nas w kolejne niezwykłe miejsce i zapewni niezapomnianą historię.