Zemsta

Zakładam, że po Nesbo sięgną Ci, którzy go znają, czyli miłośnicy zwrotów akcji, wielbiciele ekstremalnych scen i znajomi serii z Harrym Hole. Czy się rozczarują? Raczej nie. Ale jest to też oferta dla tych, którzy ze światem Nesbo chcą zawrzeć znajomość. Do rzeczy zatem. Co proponuje nam pisarz w zbiorze pięciu opowiadań? Jak mówi teoria chaosu: " wszystko, co może się stać, to się stanie". Będzie więc podróż po kilku kontynentach, będą rozciągnięte psie flaki, ciała wbite na hak, światy równoległe, motocykle, postpandemiczna rzeczywistość i wyniszczający wirus. Będzie, jak to u Nesbo, wszystko i będzie genialna scena z muchami. Moja ulubiona, na miarę tej z drewnianym wychodkiem, w którego cuchnącym wnętrzu zanurza się bohater… Bohaterów tego zbioru łączy, niby ograny już literacko i filmowo, motyw zemsty. Nic nowego, potrawa nam znana, ale serwowana zgrabnie i ze specyficznym wdziękiem. Przy czym, jak to u Nesbo, zgrabnie, nie znaczy, że lekko, miło i przyjemnie. Wprost przeciwnie. Ale jego bohaterowie nie są zemstą owładnięci, nie poświęcają jej życia, nie galopują na rumaku Vendetta, siejąc wokół zniszczenie… Zemsta w ich wykonaniu staje się czymś naturalnym, przyrodzonym prawem, czymś nieuniknionym. Jeżeli przypomina szachy, to błyskawiczne, bo bohaterowie często działają pod presją czasu. Jest to zemsta wymagająca bystrości, brawury, opanowania. Bo jedno jest jasne: " sprawiedliwość nie jest czymś, co się dostaje, ale czymś, co się bierze". I cytując klasyka, " ta zemsta im się po prostu należała". Jeśli sięgniecie po te opowiadania, ich lektura się na Was nie zemści. I… Och, te muchy!

Jo Nesbo chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Serię z Harrym Hole uwielbiam. "Zemsta" to jego najnowszy zbiór opowiadań. Po krótsze formy sięgam rzadko, jednak dawno nie czytałam nic Nesbo, więc się skusiłam. I nie żałuję. Właściwie to odkryłam jego nową twarz. Opowiadania w "Zemście" są bardzo inne od wcześniejszych książek, które czytałam. Największe wrażenie zrobiła na mnie ostatnia historia pt. "Wyspa Szczurów". Wizja świata w nim przedstawiona jest przerażająca. Postpandemiczny świat, gdzie struktury państw nie funkcjonują. Każdy walczy o własne przetrwanie, a na ulicy rządzą gangi. Głównym bohaterem jest Will Adams. Jego rodzina zostaje napadnięta przez gang we własnym domu. Żona zostaje zgwałcona, a córka uprowadzona. Za napaścią stał syn najlepszego przyjaciela Adamsa, nadal bardzo wpływowego Colina Loewa. Will chce, aby Brad odpowiadał przed sądem. Mimo bezprawia na ulicy dalej wierzy w prawo i uczciwy proces. Czy Will wywalczy sprawiedliwość, czy pieniądze Loewa zwyciężą? Zakończenie z pewnością Was zaskoczy. Historia pt. "Cykady" w pewnym momencie skojarzyła mi się z ostatnią książką Remigiusza Mroza. Wszystko przez jeden wspólny wątek. Dwaj przyjaciele spędzają razem wakacje w Hiszpanii. Jeden z nich ratuje tonącą dziewczynę. Obaj się w niej zakochują. Czy ich przyjaźń to przetrwa? We wszystkich opowiadaniach świat nie wygląda tak jak dziś. W jednym rządzą kartele, w innym gangi, a w jednym powstaje lek na nieśmiertelność. Nie znałam autora z tej strony. Każde opowiadanie jest mocne, czasami brutalne. Bohaterowie stają przed trudnymi wyborami. A przyszłość, którą maluję autor, nie napawa optymizmem. Miło było ponownie sięgnąć po książkę, jednego z ulubionych autorów i przeżyć takie pozytywne zaskoczenie innym obliczem jego twórczości.