wojciech chmielarz zwykła przyzwoitość

Zwykła przyzwoitość

Wojciech Chmielarz

Wydawnictwo Marginesy
2023


Gdzie kupię

Kiedy bohater wraca do domu na warszawskich Włochach, w którym wynajmuje pokój, spotyka tam dwóch bandziorów. Mężczyźni grożą panu Henrykowi, właścicielowi domu, więc Bezimienny staje w jego obronie. Ale kiedy w wyniku kolejnego zastraszania starszy mężczyzna trafia do szpitala, bohater uznaje, że miarka się przebrała. I w ten sposób wkracza w sam środek wielkiej afery związanej z rynkiem nieruchomości, nielegalnym przejmowaniem mieszkań i niebotycznych chwilówek branych na nieświadomych niczego ludzi. Przeciwko sobie ma bezwzględnych gangsterów, którzy nie cofną się przed niczym, żeby dopiąć swego. Ale jeszcze groźniejsi są ludzie, którzy stoją w ich cieniu.

Do walki Bezimienny nie staje sam. W próbie rozbicia szajki pomogą mu Aldona, bratanica pana Henryka, komornik i grupa aktywistów. Po raz kolejny brutalna siła i przemoc przestępców zderzą się z umiejętnościami walki i dedukcji bezimiennego bohatera.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Średnia ocen:

4.2 / 5
6 ocen
3 recenzji
5 2
4 3
3 1
2 0
1 0

Oceń książkę

DODAJ RECENZJĘ

RECENZJE CZYTELNIKÓW

Prezesowa
29.11.2023
Główny bohater, tym razem występujący jako Zygmunt, traci dach nad głową. Przeprowadzka w nowe miejsce sprawia, że protagonista wikła się w szerszą intrygę, związaną z oszukiwaniem osób starszych i braniem na nie kredytów. Właściciel nowego lokum bohatera również staje się ofiarą podobnego zdarzenia, a Zygmunt postanawia pomóc jemu i bliskim. Ciekawie się czytało, jednak historia nie jest wolna od mankamentów. Zygmunt nie ma pieniędzy, a zamiast iść do lepszej pracy, jeździ po kraju i szuka złodziei. O fakcie, że ma prawie wszędzie wejścia nawet nie wspomnę. Nieco raziło też tendencyjne podejście do poglądów społeczno-politycznych – lewicowość tak raziła, że prawie wyglądała na przerysowaną.
Tomek
06.11.2023
Powieść zdecydowanie inna niż poprzednie odsłony cyklu o Bezimiennym. Literacko to zdecydowanie wielki krok do przodu. Fabularnie też, choć Chmielarzowi zdarzały się już lepsze rzeczy. Wielki plus za to, że napisał emocjonująca rzecz nie uciekając się do typowej polskiej poetyki prozy sensacyjnej, a utkal ją małych codziennych podłości. Problemem jest finał. Tu mamy aż dwie takie sceny i to nienajlepsze. Irytuje zwłaszcza pierwsza – przebadana i kompletnie nieprawdopodobna psychologicznie. Ale całość czyta się świetnie.
Anna Jo
04.11.2023
Trzecia , kolejna powieść cyklu z Bezimiennym. Rozgrywa się w warszawskiej dzielnicy Włochy , temat powieści bardzo nośny pokazuje naszego bohatera , który wynajmując pokój u starszego mężczyzny wkracza w sam środek wielkiej afery związanej z rynkiem nielegalnych przejęć mieszkań od starszych , samotnych ludzi .Mających przeciwko sobie bezwzględnych bandziorów, którzy nie cofną się przed niczym w osiągnięciu korzyści. Bezimienny postanawia zająć się tym , w sukurs przychodzą mu siostrzenica gospodarza, komornik, organizacja młodych aktywistów.Brutalna przemoc zderza się z inteligencją i umiejętnością walki , głównego bohatera , który zachowuje się " jak trzeba".Eliminując po kolei groźnych gangsterów ,trup ściele się gęsto.Warszawska grupa przestępcza zostaje wyeliminowana bez udziału stróżów prawa. A my na końcu widzimy szansę spotkania głównego bohatera w nowej powieści.