Obrazy z przeszłości. Seweryn Zaorski. Tom 4

Bezsprzecznie to najlepsza część tej serii. Z Sewerynem Zamorskim oraz Kają Burzyńską poznałam się całkiem niedawno. Poprzednie trzy części pochłonęłam jedna po drugiej i już nie mogłam doczekać się czwartej części. Po raz kolejny wracamy do Żeromic, aby rozwiązać kolejną zagadkę z przeszłości. Wątek kryminalny jest napisany idealnie, a jeszcze większe wrażenie zrobił na mnie wątek emocjonalny głównych bohaterów. W tej części autor sięgnął wyżyn i naprawdę wyczułam się w emocje głównych bohaterów na 1000%. Do tego niespodziewane zwroty akcji, które naprawdę wbijały mnie w fotel. Ta część była wg mojego odczucia mocno obyczajowa, wątek kryminalny, mimo że znakomity tworzył tło do tego ,co działo się w życiu głównych bohaterów. Jestem zdecydowaną zwolenniczką kryminałów, ale jednak ta część miała w sobie to coś co nie pozwalało jej odłożyć na później. Wierzę, że już niebawem wrócimy do Żeromic, bo ta historia musi mieć swój dalszy ciąg.

Powieść,z której wylewają się tajemnice jak z Zaorskiego szklaneczki whisky. Jeśli lubicie wikłać się w tajemnice i wątki sprzed lat,to z pewnością nie będziecie mogli zasnąć dopóki nie przewrócicie ostatniej strony!

Obrazy z przeszłości, czyli kolejny tom z serii o Sewerynie. Mogłabym tą recenzję napisać jednym zdaniem „najlepsza część tej serii” i na tym zakończyć, ale jest taka „mega”, że muszę dodać coś więcej. 😉 Wracamy do Żeromic, gdzie okazuje się, że ładnych parę lat temu zaginęła Lilka Androsiuk. Dziewczynę nie odnaleziono, nie znaleziono też jej zwłok, jednym słowem „jak kamień w wodę”. Zdaje się, że wszyscy już o tym zapomnieli, kiedy Seweryn i Burza odnajdują auto porzucone niedaleko Gałęźnika z rzeczami należącymi do zaginionej. Czy Lilka żyje? Jeśli tak, to, co się z nią działo przez tyle lat? Seweryn i Burza podążają tropem dziewczyny i dowiadują się, że w okolicy było wiele takich zaginięć. 😱Co najdziwniejsze w dniu zaginięcia każdej kobiety pojawiał się obraz nieznanego autora. Na obrazie można było zobaczyć zawsze odwróconą tyłem parę. Mężczyzna na obrazie był zawsze ten sam, tylko kobieta obok była inna. Każdy obraz na odwrocie miał zaszyfrowaną wiadomość. To tak w skrócie, żeby nie psuć frajdy z czytania! Niezwykle wciągająca zagadka kryminalna! Trzyma w napięciu do ostatniej chwili. Poczucie humoru Autora jak zwykle widać w rozmowach Seweryna i jego córki Lidki. Lidka jest po prostu urocza, a odpowiedzi ojca na jej niewybredne pytania powalające. Nie ma opcji by się nie uśmiechnąć. 😍Nawet Burza zyskała urocze riposty 🙃 Wątek Burzy i Seweryna został wyjaśniony, choć wielu czytelników, w tym również ja, liczy na to, że w kolejnym tomie wszystko się odmieni i wskoczy na odpowiednie tory. Warto zerknąć do książki chociażby z powodu tego, że tylko Mróz potrafi tak pięknie mówić o miłości ❤️ Jeśli mogę się czegoś „czepnąć” to zakończenia z Rajszą w roli głównej. Remigiusz ewidentnie przekombinował zakończenie, które przypomina mi jakąś telenowele… Trzeba było poprzestać na wyniku testu na ojcostwo dziecka Burzy, byłoby "Mrozopierdolnięcie" i byłoby git! A tak to widzę, że znajomości na poczcie pomagają nie tylko mnie (tak, dostałam wcześniej książkę, dzięki uprzejmości pani "pocztowej"😛 )! Ogólnie: polecam bardzo! Wiadomość dla Autora również szyfrem: V LJSNFQSJ ❤️