ten drugi książę harry

Ten drugi

Książę Harry

Wydawnictwo Marginesy
2023


Gdzie kupię

Wyczekiwana autobiografia Harry’ego, księcia Sussex.

„Ten drugi” przenosi czytelników z powrotem do jednego z najbardziej przejmujących obrazów XX wieku: dwóch młodych chłopców, dwoje książąt idących za trumną matki. Świat patrzył w smutku – i przerażeniu. Kiedy Diana, księżna Walii, spoczęła w grobie, miliardy ludzi zastanawiały się, co książęta muszą myśleć i czuć – i jak potoczy się ich życie.

Teraz Harry w końcu opowiada swoją historię.

„Ten drugi”, książka pełna surowej, niezachwianej szczerości, jest na wielu poziomach przełomowa dzięki przenikliwości, serii olśnień, samoanalizie i ciężko wywalczonej mądrości na temat wiecznej mocy miłości, która triumfuje nad żalem.

Książę Harry pragnie wesprzeć brytyjskie organizacje charytatywne darowizną płynącą z dochodu z publikacji książki Ten drugi. Książę Sussex przekazał 1,5 miliona dolarów Sentebale, organizacji, którą założył wraz z księciem Seeiso jako hołd dla ich matek, która wspiera dzieci i młodzież w Lesotho i Botswanie zarażonych HIV/AIDS. Książę Harry przekaże również darowiznę na rzecz organizacji non-profit WellChild w wysokości 300 tysięcy funtów. WellChild, której od piętnastu lat udziela królewskiego patronatu, stara się, by dzieci i młodzież z chorobami przewlekłymi otrzymywały opiekę w domu zamiast w szpitalu.

Harry, książę Sussex, jest mężem, ojcem, działaczem humanitarnym i ekologicznym, weteranem wojennym i ambasadorem zdrowia psychicznego. Mieszka w Santa Barbara w Kalifornii z rodziną i trzema psami.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Średnia ocen:

3.9 / 5
10 ocen
6 recenzji
5 6
4 1
3 0
2 2
1 1

Oceń książkę

DODAJ RECENZJĘ

RECENZJE CZYTELNIKÓW

Magdalena
02.04.2023
Smutna historia chlopaka, a potem mężczyzny ciągle podglądanego, który nie ma czasu nawet na żałobę po śmierci mamy. Nam laikom wydaje się że życie książąt to bajka rodem z Hollywood. Niestety nic bardziej mylnego. Jednocześnie rozumie oburzenie royalsow bo dzieki tek pozycji wiemy o wiele więcej i losie ptaszków zamkniętych w złotej klatce.
Kinga
27.03.2023
Harry zabiera nas w podróż do swoich wspomnień, które swój początek mają w 1997 roku, kiedy zginęła jego matka – Lady Diana. Książę skrupulatnie omawia każdy okres jego życia, aż do momentu odejścia z rodziny królewskiej. Często wyjaśnia jak było naprawdę, analizując to co się wydarzyło. To smutna historia o chłopcu, który w młodym wieku stracił matkę, to był dla niego bardzo bolesny cios. Do tego bycie w rodzinie królewskiej nie ułatwiało mu życia. Są pewne zasady, których trzeba przestrzegać – tytuł zobowiązuje. To dopiero początek jego zmagań z oszczerstwami i plotkami. Harry wyjaśnia wiele sytuacji, które były szeroko komentowane i rozgłaszanie w wielu gazetach i telewizji, ale ich wydźwięk były zupełnie inny, niż rzeczywistość. Wielu ludzi krytykuje Harry’ego za to, że opisał w tej książce tyle osobistych spraw i nie wyraża się najlepiej o całej rodzinie. Nie o wszystkich członkach rodziny mówi źle, wbrew pozorom ma świadomość, z jakiej rodziny pochodzi i wie, że są zasady, których nie wolno złamać, ale czy można mu mieć za złe, że postanowił opowiedzieć swoją historię – tak jak zrobiła to jego matka? Musimy mieć świadomość, że nie wszystko co widzimy jest prawdą, często jest to wyreżyserowany spektakl, abyśmy zobaczyli i usłyszeli to co mamy zobaczyć i usłyszeć. Bardzo łatwo dajemy się ponieść iluzji, że to co widzimy jest prawdą, tymczasem ludzie za tym „pokazem” ukrywają swoje prawdziwe problemy, stwarzają wrażenie idealnych, robią wszystko, żebyśmy myśleli, że ich życie jest lepsze, a tak naprawdę mają takie same problemy jak my. Harry postanowił wyrzuć swój żal, przerwać milczenie i pokazać, że królewskie pochodzenie nie zawsze jest spełnieniem marzeń. Często wspomina, że jest zastępcą, tym drugim, który przeszedł na świat tylko po to, aby zapewnić przetrwanie monarchii i myślę, że w całej tej historii opowiedzianej jego słowami nie można się nie zgodzić z jego słowami. To wcale nie jest chęć zasłynięcia ale chęć pokazania, że nie zawsze białe jest białe a czarne jest czarne. Ludzie zawsze będą krytykować, niezależnie od tego co zrobimy, więc nawet bez tej historii, Harry ma tyle samo zwolenników co przeciwników. Na tym właśnie polega świat, że nie można mieć po swojej stronie wszystkich.
Joanna
25.03.2023
Nie trzeba specjalnie interesować się rodziną królewską, by co nieco o niej wiedzieć. Fakty i soczyste plotki z ich życia obiegają świat dzięki newsom zamieszczanym w Internecie, magazynach plotkarskich, a najważniejsze wydarzenia z nimi związane są transmitowane w telewizji. Chyba każdy kojarzy, chociaż twarze osób najwyżej postawionych w monarchii. Stronią od wyrażania emocji, kierują się nie do końca zrozumiałym dla osób postronnych protokołem, a paparazzi śledzą ich niczym cienie, czekając na jakiekolwiek potknięcie. Ale jak wygląda ich prawdziwe życie? Tego tak naprawdę nie wie nikt, w końcu to, co pokazują światu, to w większości gra pozorów. Na Harry`ego i jego starszego brata Williama świat patrzył praktycznie od dnia ich narodzin. Jednak tragiczne losy tych braci i niespodziewana strata matki sprawiły, że byli nader rozpoznawalni, a media rozpisywały się o nich – choć niekoniecznie miało to cokolwiek wspólnego z prawdą. Williama zawsze charakteryzował stoicyzm – w końcu był przygotowywany do przejęcia władzy. Harry natomiast, bohater wielu skandali, wydawał się być wiecznym chłopcem, którego nie da się poskromić. I mimo upływu lat, raz za razem generował coraz to bardziej chwytliwe nagłówki. I choć nie jestem wielką fanką rodziny królewskiej, namiętnie śledzącej wieści z ich codzienności, to pewne wydarzenia zapisały mi się w pamięci. A teraz miałam okazję zrewidować je, sięgając po narrację głównego w nie zaangażowanego. „Ten drugi” to prawda widziana oczyma Harry`ego. Podeszłam do tej książki z dystansem, niczym rodzina królewska do reszty świata. I nie przyjmuję wszystkiego, co w niej znalazłam, za pewnik. Zdaję sobie sprawę z tego, że jest to tylko wersja wydarzeń jednej strony, lecz raczej wątpię, aby Pałac Buckingham odniósł się kiedykolwiek do tego, co w książce się znajduje. Jednak nawet biorąc pod uwagę możliwość koloryzowania przez Harry`ego pewnych kwestii, czytając o jego dzieciństwie, młodości, miałam jedną myśl – nie chciałabym, by moje dzieci wychowywały się w takich realiach. W rzeczywistości pełnej konwenansów i sztywności stawiającej na absolutny brak emocji i trzymanie się wyznaczonych dawno temu reguł. To jasne, że Harry nie zaznał w życiu wiele miłości ze strony tych osób, które powinny były mu ją dać, a ta pozycja to swego rodzaju portret dysfunkcyjnej rodziny. Co dla mnie jest ogromnym plusem – książka jest napisana prostym, przystępnym językiem. Podczas czytania odnosiłem wrażenie, jakbym po prostu słuchała wynurzeń Harry`ego, co pozytywnie wpływa na odbiór treści. Odnosi się on do wielu skandali, które były jego udziałem, a także mówi o innych swoich występkach, które nigdy nie ujrzały światła dziennego. Wspomina szkołę, wojsko, byłe dziewczyny, bliskie mu osoby. Niektóre wynurzenia są zabawne, inne odrobinę żenujące, a kolejne po prostu smutne. Być może tym zabiegiem chciał pokazać, że jest zwyczajnym człowiekiem, który nigdy nie wpasował się do końca w ramy monarchii, natomiast czy mu to wyszło? Każdy powinien ocenić sam. Jaki obraz Harry`ego wyłonił mi się z lektury tej książki? To dorosły mężczyzna naznaczony przedwczesną śmiercią matki. Postać Diany bowiem jest ciągle żywa na kartach tej autobiografii. Nie odniosłam jednak wrażenia, by była to próba wypromowania się na jej tragedii, w końcu Harry sam w sobie takiej promocji nie potrzebuje. To raczej próba finalnego pogodzenia się z jej śmiercią. Aczkolwiek po tym, co przeczytałam wnioskuję, że brzemię związane z jej odejściem będzie w jakiś sposób towarzyszyło Harry`emu do końca życia. I jedyne, co mnie odrobinę razi, to fakt, że przedstawia się jako książę – w końcu tak bardzo zabiegał o to, by odciąć się od rodziny królewskiej. W tej pozycji podaje także wszelkie powody, które zmusiły go do podjęcia tej decyzji. I choć rozumiem chęć zniknięcia z celownika opinii publicznej to wydaniem tej książki nieco sobie przeczy. Z drugiej zaś strony być może jest to dla niego forma terapii, finalne rozliczenie się z przeszłością, odpowiedź na mnogie zarzuty kierowane w stronę jego i jego żony. A może musi jakoś podreperować domowy budżet, w końcu odcięto go od rodzinnych środków – nie mnie oceniać. Pomimo wszystko mi osobiście dobrze czytało się tę książkę, choć po jej lekturze ogarnęła mnie melancholia, a nawet smutek odnośnie do Harry`ego. Bo jakby nie patrzeć, to nadal szalenie zagubiony chłopiec w ciele dojrzałego mężczyzny, któremu chyba nie starczy życia, aby poukładać sobie w głowie wszystko to, co go spotkało.
  • 1
  • 2