Tomasz Lis „A nie mówiłem?”

Tomasz Lis wydał właśnie swoją kolejną książkę. Pod prowokującym tytułem „A nie mówiłem?” kryje się zbiór tekstów publicystycznych komentujących najnowsze polityczne wydarzenia z historii naszego kraju.

Tomasz Lis, choć powszechnie znany jest jako dziennikarz i publicysta, od początku swojej kariery regularnie wydawał książki. Z początku były to publikacje poświęcone głównie pracy dziennikarza. A później, po wydaniu w 2003 roku „Co z tą Polską?”, Lis zaczął pisać książki głównie o polskiej polityce (choć o dziennikarstwie również).

Od 2003 roku w ciągu pięciu lat Lis wydał w sumie pięć książek. Ostatnią w 2008 „My, naród”. Po długiej przerwie na rynku pojawiła się w tym roku najnowsza książka – „A nie mówiłem?”. Jest to zbiór tekstów publicystycznych poświęconych polskiej polityce, które ukazywały się przez ostatnie lata w „Newsweeku” (Tomasz Lis jest naczelnym tygodnika) i w portalu naTemat.pl (który Tomasz Lis założył razem z innym dziennikarzem Tomaszem Machałą).

Lis komentuje polską rzeczywistość polityczną i celnie wytyka liczne wypaczenia, absurdy i niedorzeczności. Robi to z elokwencją, czasem ironią lub sarkazmem i bardzo często trafia w sedno problemu. W poszczególnych tekstach przedstawia swój punkt widzenia na liczne, opisywane w książce problemy. Przedstawia światopogląd, dzięki któremu zjednał sobie wielu zwolenników, ale także zajadłych przeciwników. Dlatego uważam, że „A nie mówiłem?” jest książką przede wszystkim dla fanów publicysty i widzów jego programów.

Lis potwierdza w książce, że jest niezwykle zaangażowanym dziennikarzem i że przez lata nie zmienił swoich poglądów. Zależy mu na dobru kraju i jako publicysta zamierza o nie walczyć za pomocą dostępnych mu broni – w tym wypadku jest nią słowo. Jego zwolennicy mogą mu tylko przyklasnąć, a przeciwnicy zazgrzytać zębami.

I na koniec warto napisać kilka słów o formie, która jest równie ważna w tej książce, jak treść. Warto zwrócić uwagę, w jak ciekawy sposób „A nie mówiłem?” została wydana. Teksty ilustrowane są reporterskimi zdjęciami, które dotyczą okresów opisywanych przez Lisa. Czytelnik ma więc wrażenie, jakby cofał się w czasie i na nowo przeżywał wydarzenia, które jeszcze niedawno gościły na czołówkach serwisów informacyjnych. Trochę tak, jakbyśmy na nowo oglądali telewizyjne newsy z tamtych lat.