7 NAJLEPSZYCH KSIĄŻEK ROKU. OTO FINALIŚCI NAGRODY NIKE

10.11.2016
finaliści nagrody Nike

Literacka Nagroda Nike to najważniejsze wyróżnienie w polskim świecie literackim. Jury spośród wszystkich książek stara się wyłonić te najlepsze. Do półfinału wybieranych jest dwadzieścia najlepszych książek, a do finału trafia tylko siedem z nich. Oto najlepsza siódemka – finaliści nagrody Nike.

Magdalena Grzebałkowska, „Wojna i Pokój”

To reportaż o roku 1945, czyli o roku przełomu, w którym wojna spotkała się z pokojem. Reporterka opisuje, co działo się wtedy w naszym kraju, jak wyglądało podnoszenie się z kataklizmu wojny. Świetnie napisana książka, trafiając do finału, znalazła uznanie nie tylko krytyków, ale i publiczności, która zdecydowała w głosowaniu, że to właśnie „Wojna i pokój” otrzyma nagrodę czytelników.

Renata Lis, „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu

Książka o życiu rosyjskiego laureata literackiej Nagrody Nobla. Jest to biografia z elementami powieści. A może powieść z elementami biografii? Renata Lis łączy te dwa gatunki, by opowiedzieć o życiu pisarza. Fundamentem książki są fakty, materiały źródłowe, wspomnienia i dzienniki. W biografii znalazło się także miejsce na domysł, gdybanie. Z tego względu jest to biografia nietypowa.

Piotr Matywiecki, „Którędy na zawsze

Jest to jedyny tom poezji, który w tym roku znalazł się w finale Nike. Jak pisze o nim sam wydawca, „kilkadziesiąt wierszy układa się w poetycko-filozoficzny przekaz o historii, egzystencji i podstawowych pytaniach, które człowiek z wiekiem stawia w coraz bardziej surowy i niewygodny sposób”. Matywiecki to jeden z najbardziej uznanych współczesnych poetów.

Weronika Murek, „Uprawa roślin południowych metodą Miczurina

To chyba najbardziej odjechana książka ze wszystkich, które znalazły się w finale. Zbiór opowiadań surrealistycznych, czyli takich z pogranicza jawy i snu, faktu i fikcji. Książka pełna zabawy z konwencjami, zabawy słowem. Lektura tylko dla ambitnych lub takich, którzy szukają czegoś nowego w książkach.

Bronka Nowicka, „Nakarmić kamień

Ta książka zwyciężyła w tegorocznym konkursie. Jest to proza poetycka, czyli gatunek dosyć wymagający. Nowicka opowiada o świecie przez pryzmat rzeczy i z perspektywy dziecka. Zwycięstwo akurat tej książki niektórzy krytycy przyjęli ze zdziwieniem. Bez wątpienia jednak warto się zapoznać z książką, którą jury uznało za najlepszą w minionym roku.

Maciej Płaza „Skoruń

Przed finałem Nike wydawało mi się, że to właśnie „Skoruń” Płazy zdobędzie główną nagrodę. W ciągu ostatnich kilku miesięcy ta książka wygrywała nagrody za nagrodami, a jeśli nie wygrywała, to zawsze trafiała do finału. Jest to opowieść o dzieciństwie na wsi. Przepięknie napisana, trochę romantyczna, ale jednocześnie naturalistyczna. Bez wątpienia jedna z najlepszych książek roku.

Ziemowit Szczerek, „Tatuaż z tryzubem

„Tatuaż z tryzubem” to reportaż o współczesnej Ukrainie. Choć trzeba zaznaczyć, że jest to coś więcej niż reportaż. Podróż po kraju mocno przefiltrowana przez autora, a więc bardzo osobista, refleksyjna. A przy tym świetnie napisana. Z pewnością najlepsza książka w dorobku Ziemowita Szczerka.

Autor

Rafał Hetman
Rafał Hetman
Prowadzi bloga CzytamRecenzuje.pl, który poświęcony jest książkom z kategorii literatury faktu. Jako dziennikarz publikował w „Gazecie Wyborczej”, „Polsce the Times” i magazynach branżowych.
Artykuły autora