LITERACKI SMAKOŁYK | Wiara. Autobiografia, Michał Witkowski
Stara – lecz wciąż młoda! – dobra Michaśka, vel Michał Witkowski, powraca. Jak przystało na tę artystkę, jest to powrót spektakularny, gruby, mocny, a zarazem piękny i PRL-em pachnący.
Najpierw przypomnijmy twarde fakty. Michał Witkowski, rocznik 1975, pisarz. Sławę, rozpoznawalność i miejsce w historii literatury, zwłaszcza queerowej, przyniosło mu „Lubiewo”, gejowski epos ukazujący wzloty i upadki osób LGBTQ+ w czasach, gdy jeszcze ta wyliczanka liter nie była modna. Były nagrody, splendor, upragniona sława. A potem już różnie. Choć zawsze ta dama literatury gdzieś kręciła się koło ścianek, spraw kryminalnych i w ogóle różnorodnej twórczości.
W końcu jednak nastał moment, w którym społeczeństwo czytające musiało otrzymać „Autobiografię” Witkowskiego. I właśnie ona, a właściwie pierwszy jej tom – z trzech zaplanowanych, jak mniemam po tytule „Wiara” – trafił do księgarń, a także do moich rąk. Ku radości.
Jest tu bowiem Witkowski w najlepszym swoim wydaniu. Z sockomunistycznymi przyprawami i zapachami, przegięciem w treści jak i formie, gadżetami z epoki i dodatkami ze współczesności, ze wspaniałą kompozycją łączącą pozornie tylko odległe światy.
Swojski, choć jednocześnie indywidualny, oryginalny i niepodrabialny – choćbyśmy się bardzo starali i starały.
Zaczyna się rzecz od przyjścia na świat oczywiście. Niby nic poważnego, a jednak opis godny narodzin supernowej. Później mamy szybko pierwsze lekcje życia, z polityką w tle. Młodość Michaśki to bowiem obfitujący w krwawe wydarzenia początek lat 80. Mamy więc też kłopoty z aprowizacją i komunikacją, ale też wyjazdy ojca do Enerefu i w ogóle bogate – pod wieloma względami – doświadczenia.
I znów. Niby nic wielkiego i nadzwyczajnego się nie dzieje, a jednak rzeczywistość owinięta w kolorowy papier Witkowskiego przemienia się w telenowelę z elementami grozy i sprośnych dosłowności.
Gdyby spróbować bardzo poważnie określić, czym jest „Wiara. Autobiografia” Witkowskiego, należałoby pewnie napisać, że to świadoma gra wysmakowanego stylisty. Mistrzowski popis ale i literacka zabawa, w której rzeczywistość miesza się z mitologią, a historia z postpamięcią.
Pierwszy tom to niemal 500 stron wzbogaconych ilustracjami z prywatnego archiwum Michała Witkowskiego. Czyta się i ogląda z przyjemnością. I czeka na kolejne odsłony tej pisarskiej podróży w głąb i wszerz. A podobno im dalej w las, tym lepiej.
Wymienioną książkę kupisz w Inmedio, 1 minute, Relay, Discover Poland, The Warsaw Store i Virgin. Polecamy!
„Wiara. Autobiografia” Michał Witkowski, Znak Literanova 2023
