NEIL GAIMAN, KSIĘGA CMENTARNA

Neila Gaimana raczej nie trzeba przedstawiać miłośnikom literatury popularnej. Autor kultowych „Amerykańskich bogów” próbuje swoich sił w różnych gatunkach, nigdy nie schodząc poniżej pewnego poziomu. „Księga cmentarna” to propozycja dla młodszych czytelników.

Niby nie powinno się oceniać książki po okładce, ale… Jak ładnie ona wygląda! To już trzecie wydanie na polskim rynku, zdecydowanie najbardziej efektowne. Twarda oprawa, ciekawy projekt, intrygujące liternictwo, a w środku papier o wysokiej gramaturze – życzyłbym sobie, żeby wszystkie książki wydawano w ten sposób. Na półce będzie prezentować się więcej, niż godnie.

A co znajdziemy pomiędzy okładkami? Krótką powieść utrzymaną w konwencji, nazwijmy to, grozy. Młody chłopiec, Nik, ucieka przed mordercą, który zabił jego rodzinę. Schronienie znajduje na cmentarzu, gdzie niespodziewanie trafia pod opiekę duchów, zjaw i ghuli. Umarli okazują się znacznie bardziej życzliwi od żyjących. Wiadomo jednak, że Nik nie może pozostać pośród zimnych nagrobków na zawsze. Tymczasem zabójca wciąż depcze mu po piętach. Dlaczego jest tak zdeterminowany? I dlaczego zamordował rodzinę chłopca? Mroczną historię poznajemy stopniowo, w miarę jak autor odsłania jej kolejne warstwy.

Wbrew pozorom „Księgę cmentarną” trudno nazwać horrorem. Powieść nawiązuje raczej do literatury gotyckiej i kryminalnej, tworząc całkiem świeżą i przyjemną w odbiorze mieszankę. Groza zostaje umiejętnie wzięta w cudzysłów, trudno mówić o prawdziwym strachu, a jednocześnie czuć, że autor traktuje czytelnika poważnie. Gaiman to urodzony storyteller, który potrafi nie tylko skonstruować ciekawą fabułę, ale też bardzo umiejętnie ją opowiedzieć. Ma także talent do tworzenia niebanalnych postaci, a gdy popada w dydaktyzm, nie jest w nim nachalny. Gdybym miał naście lat, lektura wciągnęłaby mnie bez reszty. Nie znam chłopaków, którzy nie lubili opowieści o upiorach. Zwłaszcza takich opowieści, po których mimo wszystko można było spokojnie zasnąć.

To bardzo przyzwoita powieść młodzieżowa, po którą śmiało mogą też sięgnąć czytelnicy starsi, ale wciąż młodzi – notabene – duchem. Aż chciałoby się przeczytać ją pod kołdrą, przyświecając sobie latarką.

Neil Gaiman, Księga Cmentarna, Wydawnictwo Mag 2017