Od zera do bohatera, czyli biografia Michała Pazdana

Piłkarska kariera Michała Pazdana toczy się wręcz filmowo. Od wyśmiewanego zabijaki z przaśnej polskiej ligi po bohatera narodowego. Nic więc dziwnego, że na półki trafiła jego biografia. „Pazdan. Chłopak, który gra całym sercem” jest lekturą adresowaną raczej do młodszych czytelników – ale skłamałbym twierdząc, że dorosły fan piłki nie znajdzie w niej nic ciekawego.

Yvette Żółkowska-Darska to autorka serii „#Superherosi”, czyli bestsellerowych biografii współczesnych piłkarzy. Do tej pory portretowała gwiazdy z najściślejszego topu – Ibrahimoviva, Messiego, Neymara czy Lewandowskiego. Obecność w tym gronie stopera Legii Warszawa może dziwić… ale tylko przez chwilę. Wiadomo, że Pazdan nie jest i nigdy nie będzie piłkarzem wybitnym – ale z pewnością po Euro 2016 stał się idolem niejednego polskiego dzieciaka. Pomnikowe występy „Pazdka”, gdy nie dał pograć niemieckim mistrzom świata, a potem skutecznie zneutralizował samego boskiego Cristiano Ronaldo, uczyniły z niego, no właśnie, narodowego superherosa.

Czy historia kariery trzydziestoletniego zawodnika, który nigdy nie grał w lidze innej, niż polska, a w reprezentacji narodowej zapisał się tak naprawdę dotąd tylko kilkoma występami, w ogóle może być pasjonująca? Bez żartów. Trudno uwierzyć, aby wychowani na komputerowej grze FIFA i Lidze Mistrzów młodzi kibice pasjonowali się kulisami transferu z Górnika Zabrze do Jagiellonii Białystok. Dodajmy do tego poukładane życie osobiste Michała… i nagle okaże się, że Żółkowska-Darska stanęła przed bardzo trudnym zadaniem.

Trudno przeoczyć dydaktyczną warstwę „Chłopaka, który gra całym sercem”. Autorka podkreśla, że losy Pazdana, w którego rok temu nie wierzył chyba żaden kibic, to doskonały przykład, jak wiele można osiągnąć wiarą w siebie i ciężką pracą. Przez długie lata kariera nie układa się najlepiej? Trudno, trzeba zacisnąć zęby i mocniej przykładać się do treningów. Wiara i upór łysego obrońcy zostały nagrodzone, a więc tym bardziej warto brać z niego przykład. Młody Pazdan, powołany po raz pierwszy do reprezentacji, nie wiedział, że nie wypada przyjechać na zgrupowanie w bluzie z kapturem i w efekcie nie został wpuszczony do hotelu przez ochronę? Zapamiętajcie, żeby nigdy nie oceniać ludzi po wyglądzie! Właściwie z każdej anegdoty wyciągane są mniej lub bardziej uniwersalne wnioski. Na marginesie historii „Pazdka” autorka przytacza też rozmaite ciekawostki, czasem bardzo odległe tematycznie od piłki nożnej.

Prosty i przystępny język nie odstraszy nawet najmłodszych kibiców. Książka jest bardzo bogata w zdjęcia i zabawne rysunki, przytaczane są nawet memy, które podbiły polski internet. Gdybym miał w rodzinie zainteresowanego piłką dziesięciolatka, z pewnością sprezentowałbym mu biografię Pazdana. Sam też przeczytałem ją z zainteresowaniem. I lekkim żalem, że gdy miałem dziesięć lat, mogłem co najwyżej pomarzyć o oglądaniu tak dobrych meczów w wykonaniu polskich piłkarzy, jak występy Pazdana na Euro…