SZPIEG, PAULO COELHO
Mata Hari, kobieta – szpieg, kojarzona głównie ze swojego najsłynniejszego zdjęcia przedstawiającego ją na wpół nagą w ozdobie w kształcie węża na głowie. Znana była pod wieloma imionami. Mata Hari, z domu Margaretha Geertruida Zelle, Niemcy nadali jej kryptonim H21.
Była egzotyczną, ekstrawagancką tancerką, kochanką najbogatszych i najbardziej wpływowych mężczyzn, którzy mieli realny wpływ na losy świata. Czy była szpiegiem, czy tylko kobietą, która lubiła się wyróżniać?
Paulo Coelho, znane w literackim świecie nazwisko. Jedni czytają go z chęcią i zastanawiają się nad głębią jego słów, drudzy krytykują i wyśmiewają. Do jego powieści podchodziłam po kilku latach przerwy i miałam wobec niej ogromne obawy. Zupełnie niepotrzebnie, ponieważ nie jest to Paulo Coelho jakiego znaliśmy do tej pory. Zginęły gdzieś górnolotne słowa i złote myśli pełne tajemnic, alegorii i niedomówień. Mniej tu metafizyki, myślę, że dzięki temu mogłaby się spodobać nawet przeciwnikom jego twórczości.
Autor napisał powieść „Szpieg” w formie listów skazanej za szpiegostwo kobiety do jej adwokata. Z kartek wyłania się eteryczna, a zarazem silna i magnetyczna postać kobiety, która chyba żyła w nieodpowiednich czasach. Chciała być niezależna, lubiła szokować i prowokować. Jej występy gorszyły, a jednocześnie sprawiały, iż ludzie nie mogli oderwać od niej wzroku. Była na ustach wszystkich. Nie chciała być zapomniana i przez to marzenie poniosła najwyższą z kar.
To niezwykła osobowość o jakiej warto czytać i pamiętać. Cieszę się, że Paulo Coelho stworzył tę historię, a jednocześnie wyzbył się swoich literackich nawyków. Wyszło to mu tylko i wyłącznie na dobre, a fascynująca postać Maty Hari znów została przypomniana.
